Sakarım, kızgınım, üzgünüm ...

Şu an karmaşık duygular içersinde ve acı çeker bir haldeyim.  Evet karmaşık duygular çünki kendime kızsam mı, üzülsem mi yoksa heba olan tartıma mı yansam ya da acınacak halime gülsem mi bilemiyorum. Evet acı çekiyorum çünki o kadar karmaışık bir hadleyim ki bu satırları elimde buz torbası acı çekerken yazıyorum. Bunu niye yapıyorum bilmiyorum, sadece içimdekileri dökmek rahatlamak istiyorum. 

Peki ne mi oldu? Bu hafta başından beri planladığım bir şeydi Pazar günü tart yapmak. Hatta Ramazandan beri niyetim vardı da oruçlu uğraşamam diye ertelemiştim. Çikolatalı tart yapacaktım. Dünden malzemeler alındı. Bu sabah kahvaltı öncesi hamru hazırlandı, dolaba atıldı o dinlensin biz kahvaltı yapalım diye. Keyfime diyecek yok, balkonda güzel bir Pazar kahvaltısı yapıldı, bu hafta paylaşmayı düşündüğüm postun fotoğrafları çekildi. Tabi bu arada tartın hamuru  pişiyor, bir yandan benmari usulü çikolata eritiliyor. Derken tart hamuru pişti, fırından çıkartıp soğutayım dedim. Benim o çek beğendim fikrine hayran kaldığım tart kalıbımın altı çıkıyor (esse de var bilenler bilir). Bİr elimle yandan tuttum, bir elimle de altını destekleyerek tuttum. Eşimin ne de güzel koktu söylemleri kulağımda bir baktım dibi çıktı, dengesi bozuldu, kurtaramadım. Alttan desteklediğim elimin bileğine yapıştı kalıp, can havliyle tezgaha koymayı başaramadım fırlattım elimden tartı. Tart yerde kalıp bir taraflarda, bir parmak bir bilek sızlıyor ben bakakaldım. Böyle durumlarda donup kalıyorum, hani deniyo ya "kal geldi!"  heh işte ondan. Üzüldüm tart gitti diye hayıflanıyorum, acı mı bile tam hissedemiyorum. Eşim dedi elin nasıl var mı bişey o an farkettim. Hemen suya tuttum şimdi de hala oturuyorum buz torbasıyla ama kötü yanmış. Eşim beni kendime getirmeye çalıştı, sen önce bir mutfaktan çık dedi kovaladı beni. Kendisi içerde ortalığı toplamaya başladı şimdi sağolsun. 

Kızgınım kendime, tart kalıbına da hatta. Kırgınım kendime, hayal kırıklığına da uğradım tartım gitti. Ne güzel fotoğraflayacaktım sizler için. Acım bir yandan kızgınlıktan umursamıyorum, müstahaktır sana diyorum. 

Belki gülerek hatırlıycam bir süre sonra, genelde öyle olur ya en azından ben de öyle olur. Ama şu an işte böyle duygular içerisindeyim. 

Siz sağlıcakla, keyifle kalın. 

Ben de gidip biricik eşime yardım edeyim.